Pasar al contenido principal
STG

O escultor João Cutileiro inaugura na USC a exposición 'A visita de Proserpina'

Detalle das pezas expostas na mostra ‘A visita de Prosperina’ do escultor lisboeta João Cutileiro
Detalle das pezas expostas na mostra ‘A visita de Prosperina’ do escultor lisboeta João Cutileiro
O artista é nome de primeira fila na plástica escultórica actual de Portugal

En colaboración co Instituto Camões portugués, a Vicerreitoría de Cultura inaugurou este mércores, día 25, no Colexio de Fonseca, a exposición ‘A visita de Proserpina’ do escultor lisboeta João Cutileiro, que permanecerá aberta ata o 20 de maio. A través dunha selección de trinta obras, os visitantes poderán admirar, por primeira vez en Galicia, como na escultura de Cutileiro a transformación vexetal parece acentuar a exuberancia erótica dos corpos. Ao acto de apertura asistiron, entre outros, o propio artista, o vicerreitor de Cultura, Elías Torres; o coordinador do Instituto Camões, Samuel Rego; o comisario da exposición, Joaquim Caetano; e o director xeral de Turismo da Xunta de Galicia, Rubén Lois González.
O mito de Proserpina, a fila de Ceres, deusa da vexetación e da fertilidade agrícola, raptada por Plutón e que regresa anualmente dos infernos nunha explosión de cores, explicaba a enerxía vital da Primavera, o rexurdir da vexetación tras o longo inverno. É sobre a visita de Proserpina que João Cutileiro presenta nesta exposición obras fundadas diferentemente nese espectáculo da natureza atinxindo a plenitude.
A obra de CutileiroA importancia de João Cutileiro na escultura portuguesa contemporánea é enormemente significativa, “sobre todo na ruptura coa tendencia monumental presente nas teses formalistas” e na introdución dun novo vocabulario artístico, “pleno de vitalidade, alegría e erotismo”, como explicou o representante do Instituto Camoes en Galicia, Samuel Rego, na roda de prensa celebrada esta mañá. O autor portugués, que xogou un papel esencial na historia da cultura portuguesa do século XX, rachou na década dos 70 coa escultura tradicional e académica, acrecentándose nas últimas décadas co tratamento de temas non comúns na escultura.
Ademais, segundo puxo de manifesto o comisario da mostra, Joaquim Caetano, o artista portugués foi o primeiro en empregar instrumentos mecánicos na súa escultura, cortando a pedra case de maneira industrial, “o que supuxo outra revolución co establecido ata o momento”.
A exposiciónA mostra presenta unha selección da obra do artista portugués que recolle unha gran variedade temática: árbores, flores, pero tamén as súas figuras bífidas, corpos femininos dotados dunha gran carga sexual que se encadran dentro da súa etapa máis experimental, que permitirán descubrir esa dialéctica entre o clasicismo e o modernismo e a súa aposta polo mármore como o material máis nobre para a escultura. Son un total de 30 pezas escultóricas realizadas entre 1996-2006, das seguintes series da súa produción: ‘Proserpinas’, ‘Árvores’, ‘Piteiras’, ‘Flores’, ‘Homenagens a Mapplethorpe’, ‘Orquídeas’ e ‘Rosas’.
Con esta exposición, na que colaboran a Deputación da Coruña e a Sociedade de Xestión do Plan Xacobeo, a Universidade compostelá pretende dar a coñecer en Galicia a figura dun dos máis recoñecidos artistas lusos, nome de primeira fila na plástica escultórica actual de Portugal. Significativamente aberta no día 25 de abril, a USC pretende conmemorar unha relevante data cun artista “que foi quen de revolucionar o panorama academicista do período de Salazar”, como manifestou o vicerreitor na roda de prensa.
CutileiroNado no seo dunha familia acomodada, desde neno João Cutileiro (n. 1937) estivo en contacto co panorama intelectual portugués, o que propiciou que tomase contacto con artistas, escultores e críticos da época, principalmente do movemento Surrealista. Estudou modelado, pintura e cerámica e en 1951 -aos 14 anos- realiza a súa primeira mostra individual. Nese ano tamén viaxa a Florencia onde o contacto coa obra de Miguel Anxo suporá a súa aposta definitiva pola faceta escultórica e será o mármore a materia principal na que realice as súas producións, rompendo deste xeito cunha tradición lusa que tiña no bronce o material máis digno para a escultura.
A súa obra toma contacto con varias fontes e estilos: por unha parte a arte moderna -a Abstracción e o Surrealismo-, pero pola outra a arte clásica tanto a do Renacemento como a de Grecia e Roma, sendo Alberti, Rodin, Brancussi, Moore, Picasso e o propio Miguel Anxo os escultores que máis inflúen na súa obra.

Los contenidos de esta página se actualizaron el 25.04.2007.